सहज सहज नाल मार हथौड़ा
वे तू क्यों ए नियत जाए चाई
मेरे पुत्त दियां नाज़ुक तलियांँ
जानां किल ते किल लगाई
इक किल मेरी छाती जड़दे
मैंनू आ जाए पुत्त दी आई
इंज लगदा जिवें तालिब आ गई
फिरौन दी फिर खुदाई
हौली हौली किल लावी किल लौण वालिया
दिलां दियां महलांँ दे किनारे ढौण वालिया
इंज नई गरीबां नूं विखाई दा ए जोश वे
कोडि़यां दी मार कीता पहला ही बेहोश वे
कूले कूले हत्थां विच छेक पौण वालिया
ठहर नेज़े वालिया हत्थ जरा रोक वे
मोएयां नूं ते इंज कदे मार दे ना लोक वे
रहन्दे खहिंदे सावां दे दवाले पौण वालिया
बन गए ने लोकी ऐथे तालिबां जल्लाद वे
सुनदा नी कोई ऐथे मेरी फ़रियाद वे
तड़फ़दी जान मेरी तड़फ़ौण वालिया