वाजां मारदा सलीब उत्ते टंगिया
वाजां मारदा सलीब उत्ते टंगिया
किल्लां वाले हत्थ खोल के
कहिंदा पा लै नजात पापी बंदिया
तैनूं फाह लिया शैतान बे-ईमान ने
दे के धोखा नाले ऐस जहान ने
फिरें दोज़खां दे विच्च रंगिया
धीआं, पुत्त तेरे जाणे तेरे नाल नहीं
सच्चे रब्ब वल कीता तूं ख्याल नहीं
शमां जग दी ते सड़िया पंतगिया
बुत्त पूज देना दिलां नूं तसलियां
गलां करनै तूं मुरखां अवलीयां
फिरें पत्तनां तें बिनां पार लंघिया
जदों अमलां दा होवेगा हिसाब जी
आउणा इक वी ना बंदिया जवाब वी
जदों रब्ब ने हिसाब तथों मंगिया
उस जित्तियां है मौत ते शैतान नूं
दुखी होया तैनूं जन्नत पहुचांण नूं
काहनूं दोजख़ां दी गली जानां लंघियां